Het Hart van Ludo – ღENBRIEF

onze mensen

02 maart 2018

“Ik ben zeer blij dat ik bij HETGEVOLG
de kans krijg om iets te betekenen
voor de samenleving.”

 

Een regelmatige bezoeker van HETGEVOLG kent hem wel: de Ludo.
Ludo kwam voor het eerst ons huis binnengewandeld vanuit T’ANtWOORD, onze buren van de Otterstraat.

“Stefan kwam binnen op een bewonersvergadering en hij vertelde dat hij met ons toneel wilde maken. Met T’ANtWOORD hadden we al twee keer iets gemaakt en we hadden veel goesting om dat nog eens te doen. En zo is het allemaal begonnen.”

Dat is nu al bijna vier jaar geleden en ondertussen is Ludo niet meer uit onze hartenprojecten weg te slaan. Overal heeft hij aan meegedaan.

Als ik op toneel sta, voel ik mij iemand anders. Ik kijk ook anders naar toneel dan vroeger. Ik probeer elke voorstelling mee te pikken die ze hier spelen en kijk naar hoe ze het doen, waarover het gaat.
Ik dacht vroeger dat ik te lomp was voor toneel, maar sinds HETGEVOLG heb ik dat niet meer.
Met Stefan toneel maken is ook zo bijzonder: de manier waarop dat wordt opgebouwd. We mogen er ons eigen ding in leggen, onze eigen betekenis. Ondertussen zijn we het gewend om vanuit ons eigen te spelen. We vertrekken vanuit een thematiek en dan kijken we hoe we dat persoonlijk invullen.”

51 is hij, de Ludo.
Toen hij werkloos werd en op het OCMW terechtkwam ging hij naar Binnen zonder bellen (zo heette T’ANtWOORD vroeger) om daar te werken als vrijwilliger. Daarna, toen hij opnieuw werk had en het eigenlijk niet meer nodig was, is hij blijven gaan en zetelde hij in het bestuur als ervaringsdeskundige.

Nu staat hij al meer dan 5 jaar ‘op de ziekenkas’, maar sinds januari werkt hij officieel bij ons. 8 u per week. Als verantwoordelijke voor het ministerie van Dromen.

Ik ben zeer blij dat ik bij HETGEVOLG de kans krijg om iets te betekenen voor de samenleving. Op de ziekenkas voel ik mij een beetje een profiteur omdat ik wel voor een stuk genezen ben verklaard, maar toch niet meer mag gaan werken omdat ik rap moe ben.”

Ludo zorgt voor de recepties na de premières, hij houdt de stock in ’t oog, ruimt op en houdt de bar open.

En ’s avonds volgt hij een koksopleiding. Binnenkort haalt hij alles uit de kast om te koken voor de acteurs van ROOD, een voorstelling die begin maart te zien is in HETGEVOLG.

“Ik heb hier ook veel vrienden gemaakt die ik anders nooit had leren kennen. Mannen en vrouwen van ergens anders. Mannen en vrouwen met een andere kleur, een andere taal.
Vroeger, wanneer mensen uit mijn omgeving zeiden: “Die mannen pakken onze huizen en ons werk”, dan ging ik daarin mee. Nu niet meer. Ik ga er tegenin. Ik kom op voor die mensen. Want het zijn mijn vrienden geworden.”

elijke groeten
HETGEVOLG